Waar gaat de tijd naartoe?

Ik kan niet geloven hoe snel de tijd is gegaan, het is al weer 6 maanden geleden dat ik op Schiphol stond om afscheid te nemen van mijn lieve familie en het grote avontuur ging beginnen en nu ben ik al weer halverwege .
De afgelopen maanden zijn echt voorbij gevlogen, ik heb de afgelopen maanden ook weer redelijk veel gedaan dus is het ook niet gek dat het allemaal zo snel gaat.

En ook de afgelopen maand heb ik niet stil gezeten, het was Ilse der laatste maand hier dus zijn we elke donderdag naar Mahoney's gegaan.
We zijn nog heerlijk een dagje wezen snowboarden, onder zeer goede condities, het was niet al te koud en er lag lekker verse sneeuw wat zorgde voor een lekker ontspannen dagje op de pistes.
Het heeft hier de laatste tijd best veel gesneeuwd en ik hoorde gisteren op het weer dat het al bijna 2 keer zo veel heeft gesneeuwd als normaal. Maar het grote verschil tussen hier en thuis is dat het hier niet erg is als het sneeuwt, ze weten hier heel goed hoe ze ermee om moeten gaan, dus als het sneeuwt gaan de schuivers meteen op pad en er word flink zout gestrooid en zodra het stopt met sneeuwen zijn de wegen helemaal schoon dus geen rare ongelukken, geen files als het niet sneeuwt, helemaal prima.
Wel heb ik me helaas 1 dag moeten afmelden van het werk vanwege de sneeuw omdat ze niet waren gekomen om onze oprijlaan schoon te maken en het is te veel werk om het zelf te doen.
Al me huisgenootjes waren die dat vrij dus was het een gezellig dagje met kaarten en samen eten, elk nadeel heb zu'n voordeel.
De volgende dag kwam ik erachter dat ook aan deze kant de wereld buikgriep bestaat, dus hele dag op bed gelegen en filmpjes gekeken en de volgende dag nog bij komen zodat ik 's avonds weer naar Mahoney kon want het was Ilse der allerlaatste keer in Mahoney, Ilse kent de DJ en toen de andere NL meiden er nog waren hadden ze een paar keer NL nummer aangevraagd die hij netjes voor ons draait dus nog een laatste keer samen op '' maak me gek van Gerard Joling'' staan springen, het was een zeer geslaagde avond.

Afgelopen dinsdag hadden we hier thuis een afscheid feestje voor Ilse met een paar ilexers en wat mensen van Anderson, iemand had een dans spel voor de xbox mee genomen dus hier in de woonkamer staan dansen en nog gekaart.
Donderdag ben ik met Daniela en Maren naar NYC gegaan voor een Bryan Adams concert op Broadway, het was echt een top concert, hij kan echt geweldig zingen en het is ook leuk om te zien dat hij alleen met een gitaar op het podium staan en af en toe zit er iemand achter de piano, het was mijn eerst concert in een theater zaal, dus iedereen zat, maar met zijn muziek is dat ook helemaal niet erg.
De volgende dag zijn Maren, Daniela en ik vroeg op gestaan om als verrassing een ontbijtje te maken voor Ilse, het was haar allerlaatste dagje hier en daar moesten we natuurlijk wel even aandacht aan besteden, na het ontbijt afscheid genomen wat ik wel jammer vind, ik heb het de afgelopen weken heel gezellig gehad met haar en vond het af en toe ook wel lekker om een NL iemand om me heen te hebben. Maar er komen weer andere Nlders deze kant op, ze komen niet bij mij in huis te wonen maar wel redelijk in de buurt.
Ik krijg vrijdag 2 Italiaanse meiden als huisgenootjes erbij, ben heel benieuwd hoe het de komende maanden met hun zal gaan.

De sneeuw zorgt ook nog steeds voor hele mooie plaatjes, er hangen mooie ijspegels aan alle daken, en het uitzicht over de Hudson is ook heel erg mooi, ga er binnenkort foto's van maken zodat jullie kunnen zien wat een geweldig uitzicht ik heb als ik naar mijn werk toe ga :-)
We hebben ook al sinds de zomer een moeder hert met 2 kleintjes in de tuin lopen en nu ze honger hebben komen ze steeds dichterbij, ze stonden laatst op 2 meter afstand en vonden het helemaal niet erg dat wij er foto's van stonden te maken. Ondanks dat ik er al redelijk aan gewent blijft het toch mooi om te zien dat de herten en eekhoorns zo dicht bij komen en niet eens zo heel erg bang voor ons zijn.

Ik ben ondertussen ook al zo aan mijn leven hier gewent dat ik af en toe vergeet dat ik zover van huis ben en dat ik het pas weer realiseer als ik niet in het Nederlands kan praten op mijn werk of als ik het uitzicht over de Hudson zie. Maar ik geniet er nog steeds van en heb nog genoeg dingen gepland voor de komende maanden waardoor de tijd heel snel gaat en ik voor ik het weet al weer op Schiphol sta, maar eerst nog 7 maanden hier genieten

liefs