3-11-'12 tot 9-11-'12 The outback

Op zaterdag 3 november begon ons grote avontuur naar de outback. We hadden ondertussen veel verhalen gehoort over Flinders Ranges en wilde dat wel gaan bekijken. De rit er naartoe was erg leuk. We hebben heel veel emoes gezien en ook de nodige koeien die los gebroken waren. Na 2 uur rijden kwamen we erachter dat we in een dorpje de verkeerde afslag hadden gepakt en al lang het park waren gereden en terug rijden was erg ver dus besloten we maar door te rijden en het over te slaan. Het gedeelte waar we reden was toch ook al Flinders Ranges dus hebben we het toch voor een deel gezien alleen het national park zelf hebben we niet gezien. We hadden op de kaart gekeken en dachten dat we gewoon door konden rijden naar Coober Pedy, wat onze volgende stop zou worden. Na nog een uur rijden en de afslag niet kunnen vinden zijn we maar gaan vragen waar we naartoe moesten en kregen we te horen dat de weg die we wilde nemen alleen maar met 4x4 auto’s gereden kon worden en dat wij weer terug moesten naar Post Augusta om van daar een andere snel weg te pakken. Na ruim 6 uur rijden waren we uiteindelijk weer op de camping waar we ’s ochtends vertrokken waren. De volgende dag zijn we via de goede snelweg op weg gegaan naar Uluru. Onze eerst stop op deze weg zou Coober pedy zijn, we hadden veel verhalen gehoord over hoe deze stad onder de grond zou zijn en dat het o zo leuk moest zijn daar. Eenmaal daar aangekomen viel het allemaal heel erg tegen. Het ‘’ onder de grond’’ gebeuren zijn vooral bergen die ze hebben uit gegraven en daar stenen in hebben gemaakt voor de stevig heid. Dit hebben ze gedaan omdat de temperatuur daar tot 50 graden kan worden en het op deze manier lekker koel blijft binnen. Na wat eten waren we er al snel achter dat we hier wilde blijven en zijn we doorgereden naar Marla. Dit dorpje heeft 245 inwoners. De camping receptie zit in het tankstation/dorp supermarkt, daarnaast heb je nog een kroeg/restaurant en dat is het. We stonden op de parkeer plaatst en zagen 2 Australische jongens rondlopen die niet wisten wat ze moesten doen. We zijn met ze in gesprek geraakt en zo hebben zij besloten ook maar daar te verblijven. Vanwege het weer hebben we deze avond een cabin geboekt. Het had al vanaf februari niet geregend maar deze dag wel ineens, erg leuk. De 2 jongens hadden een tentje en die hebben daarom maar uitgenodigd om bij ons in de cabin te zitten en wat te drinken. ’s Nachts nog even gezwommen maar het weer werd er niet beter op en dus hebben we de jongens uitgenodigd om hun luchtbedjes in onze cabin neer te leggen en zo hebben zij bij ons geslapen wat maar goed was ook want het regende en onweerde heel erg. De volgende dag zijn we door gereden naar Uluru en de jongens zijn gezellig met ons meegegaan. We zijn van South Australia het Northern Territory in gereden wat met een heel groot beeld word aangeven waar we allemaal op zijn gaan zitten voor onze eerste foto’s van een grenslijn. ( anderen worden bijna niet aangegeven) Het was gelukkig wel warm deze dag maar helaas nog steeds wel veel regen en onweer. Hierdoor hebben we hele mooie foto’s van Uluru met bliksem erbij. En de volgende dag was het weer een stuk beter dus hebben het ook nog met de zon erbij gezien. We wilde heel graag de zonsopkomst bekijken dus hadden we onze wekker netjes op half 6 gezet. Wat ze helaas niet aangeven als je de grens over komt is dat het stiekem een uur eerder is en waren we dus eigenlijk om half 5 al wakker. Cassie haar telefoon gaf dat wel aan dus zijn we nog maar een uurtje terug gegaan naar bed. De zonsopkomst was door alle wolken niet zo heel erg spectaculair alle mooie kleuren van de plaatjes hebben wij niet gezien, wij keken gewoon naar een oranje rots en toen was het ineens licht, wel jammer maar niks aan te doen. We hebben daar afscheid genomen van de jongens die weer met hun reis verder gingen en wij zijn gaan eten en daarna naar Kata Tjuta gegaan, dit is ook een hele mooie rots voormatie waar we een korte wandeling hebben gemaakt. De rest van de dag hebben we in het zwembad doorgebracht. ’s Avonds zijn we naar de zonsondergang gaan kijken maar ook deze was door de wolken niet zo mooi als dat we gehoopt hadden. De temperatuur was goed en gelukkig regende het niet maar het waaide nog wel heel erg hard. Kennelijk had mijn tentje genoeg gekregen van slechte weer en toen we terug kwamen stond mijn tentje er nogal raar bij, na nader onderzoek kwam ik erachter dat mijn tentstokken waren door geknakt en ik dus op zoek moest naar een nieuwe tent. Dat hebben we de volgende dag gedaan toen we in Alice Springs kwamen. De stad zelf stelt niet zo veel voor en er zitten over heel erg veel Aboriginals waar door we ons daar ook niet heel erg prettig voelde. We besloten om door te rijden naar Ti Tree en zijn daar gaan slapen. Na een rit van 9 uur kwamen we daar aan waren blij toen het bed tijd was. De volgende dag hadden we weer een rit van 9 uur op weg naar Mnt Isa. Tussen door zijn er nog gestopt bij Devils marbels. Dit zijn allemaal stenen die heel apart bij elkaar liggen, het ziet er allemaal erg leuk uit maar het was vast nog mooier geweest als het niet allemaal onder het as zat van de bosbranden van de dagen ervoor.

Na nog een hele dag rijden kwamen we op vrijdag 9 november eindelijk aan in Charters Towers wat het einde van de outback betekende. De outback was echt heel erg mooi en ik ben erg blij dat ik het gezien heb. Wat wel jammer was was dat het weer niet heel erg mee werkten en we zelfs zulke erge hagel hebben gehad dat er nu allemaal deuken in de auto zitten en het zicht niet meer dan 5 meter was. Maar we zijn we weer een hele ervaring rijker. Door de regen leek het al vroeg donker waardoor de kangeroes een beetje de weg kwijt waren en we tijdens deze ritten een paar keer hard hebben moeten afremmen omdat er kangeroes op de weg stonden, ook voor koeien en emoes moet je goed uitkijken in de outback. Ze komen overal vandaan en gaan niet aan de kant als je eraan komt dus goede remmen zijn geen overbodige luxe als je hier rijd.